شعری از داماریس کالدرون

سردی حبه‌ی قند

روی زبان فنجان چای

از تکه‌نانی که به قسمت‌های خونین تقسیم می‌شود

 

تجارت ظرف‌شویی

‌نسل جدید

و دستانی که هنوز

با حسِ خوش‌آیندی در آب غرق می شوند

سرخ‌پوست‌ها

سفیدپوست‌ها

کله‌پوستی‌ها

و قزاق‌ها

شاید درِ خانه‌ام را بکوبند

شاید طنابی ظاهر شود

برای امنیت تنم

و آویزانم کنند

بدون آن‌که سانتی‌متری تکان بخورم

 

برگردان: مهرداد مهرجو

---

 

TO MARINA TSVETAEVA

 Damaris Calderón

The cold

of a lump of sugar

on the tongue of a cup of tea

of a loaf of bread that leaps

in bloody slices.

The dishwasher’s trade

the genuflections

and hands that are still

.being submerged with certain good sense

The reds

the whites

the skinheads

and Cossacks

might kick down my door

or there may appear a rope

for securing a trunk and hang me

.without me shuddering a centimetre