آن زمان گذشت
زمانی که می‌شمردم لایه‌های مه را
قبل از ورودم به جنگل تاریک
گناهان‌م را برداشت رودخانه‌ای جوشان
و سینه‌ام را پر کرد از بوی پوسیدگی برگ‌های بلوط
قارچ‌ها… و غافل‌گیری‌های پسر حریص
شبنمی که می‌چکید از برگ‌های پیچک
ترس داشت بوی خزه و خرد شدن شاخه‌ها زیر پایم
آن زمان گذشت
زمانی که می‌شمردم ستاره‌ها را
و با هر شمارش زگیلی ظاهر می‌شد روی دست چپ‌م
یک شب سکوتی گوش‌خراش
کلمات‌م را برد و بوی اوزون
مثل سیر بیهوش‌م می‌کرد
ماه… آن الهام ابدی برای مردی حشری
و ملایمت هوا که آب می‌شود در نیم‌تنه‌ام
بوی صمغ و رزماری زیر بینی‌م
نبض می‌زند مثل قلب
برگردان: گروه ترجمه‌ی کالج
Layers of Fog
A poem by fahredin shehu
That time was gone
when I was counting all layers of fog
just before I enter the dark forest.
A gurgling river took all my sins
and the smell of decayed oak leaves
was filling my chest.
Mushrooms…oh, those surprises of a greedy boy
and the dew falling from the leaves of lianas
the smell of moss and cracking boughs
beneath my feet were scary.
That time was gone
when I was counting stars and
in each count a wart appeared in my left hand.
The dark night- a deafening silence
took all my words and the smell of Ozone
like of garlic was fainting me
Moon …o, that eternal inspiration for
a lusty Man and the mildness of the air
distilling in my torso
the smell of resin and rosemary beneath my nostrils
were pulsating like a heart.
ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید
