تهران_علی عبدالرضایی

 

این کافه زیباست        درست!
کافیِ خوبی دارد        قبول!
آسمانِ بالای سرش هم آبی‌ست        خب!

 

کور که نیستم عزیزم
می‌بینم چه صندلی‌های خوشگلی دورِ عجب میزی نشسته‌اند
کتمان نمی‌کنم موسیقیِ لبِ دریایی دارد
که بعدِ این کافی       لب‌های کافی‌ترین چه‌قدر خوردن دارد
آب‌تنی در هوای این نابلدی را هم خوب بلدم
بلدم طوری نگاه کنم که از لای نمی‌دانم
می‌دانم
وسطِ چشم‌های تو راحت نشسته‌ام
و در هر طرف که دست می‌برم
تکه‌ای از تو را می‌خورم که خوردنی‌تری
خر که نیستم
می‌فهمم
تو حق داری
‏!Ok
اما اگر همه‌ی این‌ها
و این‌ها
زیرِ آسمانِ سیاهِ تهران بود
چه‌قدر می‌چسبید

 

برای شنیدن این شعر اینجا کلیک کنید

 

منبع: مجموعه شعر لا اله الا لاو