کوروش و مردمِ دزد زده_علی عبدالرضایی

 

در شروع فعالیت وبسایت جدید، کالجی‌ها از من خواسته‌اند تا جایی که ممکن‌ست سعی کنم هر روز در این صفحه چند خطی درباره‌ی مسائل روز بنویسم و با این‌که می‌دانند من وقتی که فکر می‌کنم ترمز نمی‌کنم، تأکید کرده‌اند دیگر سیاسی و بحرانی ننویسم تا باز وبسایت‌مان ملاخور نشود! من البته سعی می‌کنم در این صفحه دست از پا خطا نکنم و تا جایی که می‌شود اخلاق متن را رعایت کنم اما مگر آن‌ها که مسدود و فیلتر و سانسور می‌کنند به هیچ اصل اخلاقی پای‌بندی دارند! اخلاق مألوف دینی، مهم‌ترین کالا در ویترین حکومت‌های مذهبی‌ست. از این لحاظ جمهورى اسلامى بعد از فاجعه‌ی کهریزک و افتضاح موسسات مالی مورد تایید بانک مرکزی، هیچ نشانی از اخلاق در ویترینِ خود باقی نگذاشته، گرچه هنوز تلاش می‌کند لااقل بزک دینی خود را حفظ کند. این‌که حکومت ایران قتل‌عام دو ملت سوریه و عراق را دفاع از حرم می‌نامد، این‌که هر بار کم می‌آورد بینوایی چون حججی را قربانی می‌کند تا حماسه‌ای نئوکربلایی را تدارک دیده باشد و این‌گونه باز موضوع دروغین دفاع از حرم را از حاشیه وارد صحنه می‌کند، این‌که ناگهان نماینده‌ی زرتشتی شورای شهر یزد را که چهار سال عضو همان شورا بوده تنها بخاطر دین‌ش برکنار می‌کند تا باز دین را یعنی حس اسلام‌خواهی خود را مؤکد کرده باشد همه و همه سناریویی‌ست خودنوشته برای بزک! بزک حکومتی که می‌خواهد خود را دینی بنمایاند در حالی که به ابتدایی‌ترین اصول اخلاقى پای‌بند نیست! جمهوری اسلامی قریب به چهل سال دین را و شعارهای دینی را موکد کرده طوری که هرچه از عمرش گذشت، از دین و اخلاق مذهبی تهی‌تر شد و حالا به تنها چیزی که ربط ندارد دین و اخلاق‌ست. بی‌شک این‌بار حكومت ايران رسوایی را در زنبیل کرده یعنی چنان کم آورده که در نهایت وقاحت و در ملاِء عام دست در جیب مردم کرده و روزی نیست که در گوشه‌گوشه‌ی کشور تظاهراتی در کار نباشد و مردمی پی احقاق حق بربادرفته‌ى خود شعار ندهند اما ما این صدای بلند را کمتر می‌شنویم چون مدیاها را سرگرم سناریوهایی کاملن فرعی کرده‌اند که خود تدارک دیدند. حکومتی که رییس‌جمهورش مترسکی بیش نباشد، نماینده‌ی شورای یکی از شهرستان‌هاش چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد که ماجرای برکناری‌ش، بدل به تیتر یکِ بسیاری از مدیاها شده!؟ این‌ روزها کارگران بی‌حقوق و مردم مال‌باخته، در تظاهرات خیابانی چون سوالی بزرگ می‌درخشند اما حکومت بی‌پاسخ، برای‌شان چهارشنبه‌ها را سپید می‌کند، یا بعد از شویی پوپولیستی، مسجد را به آتش می‌کشد تا اسلام یعنی همان بزک را دوباره استارت زده باشد! جمهوری اسلامی خوب می‌داند که اگر این بزک از بین برود هیولای درونش رؤیت می‌شود، پس بی هیچ منطقی طاهری سرکرده‌ی محفلی مذهبی را به اعدام محکوم می‌کند یا زنبیل قرمز دست بقایی می‌دهد که معرکه بگیرد و این‌ها همه و همه به‌خاطر این‌ست که آن‌چه مردم مال‌باخته در شهرهای مختلف به صحنه برده‌اند، با کیشّی به فیشّی به حاشیه پرتاب شود! حکومت ایران با محوریت سپاه پاسداران در هیئت بانک‌ها و مراکز مالی، جیب مردم را زده تا هزینه‌ی لشکرکشی در یمن و بحرین و عراق و سوریه را دست و پا کرده باشد، آن‌وقت جای پرداخت حقوق معوقه‌ی کارگران یا حل مشکلات مال‌باخته‌گان، می‌رود دور آرامگاه کوروش دیوار می‌کشد تا با تحریک حس ناسیونالیستی توده باز ردّ گم کرده باشد. متاسفانه در چنین شرایط فجیعی، مدیاهای داخل و خارج نقش آتش‌بار تبلیغی سناریوهای حکومت را ایفا می‌کنند. مدیاهایی که شش ماه پیش بسیج شده بودند از مترسکی چون روحانی، منجی بسازند که موفق هم بودند و باعث شدند چهل ملیون رأی در صندوق تأیید حکومتی ریخته شود که در نهایت وقاحت دست در جیب خالی مردم می‌کند و طلب‌کار هم هست، امروز هفتم آبان‌ست، روزی که آن را به میلاد کوروش بزرگ نسبت داده‌اند، در چنین روزی همیشه برخی از دوستداران ایران باستان در پاسارگاد جمع می‌شدند اما چند سالی‌ست که مردم جای خیابان، خشم و اعتراض خود را در چنین روزی وسطِ بیابان پاسارگاد فریاد می‌زنند و حکومت اسلامی که از این واقعه بیشترین سود را می‌برد، تظاهر می‌کند که شاکی‌ست، طی هفته گذشته یکی از خبرهای مرکزی مدیاها دستور منع فلان وزیر و رییس حکومتی نسبت به شرکت در گردهمایی پاسارگاد بود. حکومت ایران خوب می‌داند مخالفت‌ش با هر چیز و هر کسی، آن‌چیز و آن‌کس را نزد مردم مقبول می‌کند، مثلن اگر بالماسکه‌ی مخالفت حکومت مرکزی با تداوم ریاست جمهوری روحانی نبود محال بود مردم به روحانی روی خوش نشان دهند! رهبران سپاه نیک می‌دانند که دیگر دین برای‌شان کار نمی‌کند پس چند سالی‌ست که با پیشگامی رحیم مشائی دارند تلاش می‌کنند متافیزیک وطن و حس وطن‌پرستی را جایگزین متافیزیک خدا و حس خداپرستی کنند! آنها خوب می‌دانند که هر نوع متافیزیک یا حس پرستشی مردم را از تعقل و تفکر دور و دورتر می‌کند پس مدام پی متافیزیکی تازه‌اند! اينكه هرگز صدای اعتراض چپ و راست سیاسی را نمی‌شنویم اما مدام صدای اعتراض ملایی در فلان شهر و درویشی در بیسار جا تیتر می‌شود بیهوده نیست. متافيزيك هميشه جز سنگ كردن گذشته هیچ‌ کاری از پيش نبرده! امروز هفتم آبان‌ست، می‌گویند که در چنین روزی، کوروش بزرگ نیز مثل وبسایت جدید کالج خودش را آغاز کرده‌ست، خوش‌آمدید!