موفقيت هر مذهبى مدام با تحقق رياكارى همراه بوده، از اين لحاظ مذهب‌ها به تنها چيزى كه ربط ندارند اخلاق است. آن‌چه مردم بدان نام اخلاق مى‌دهند چيزى جز موعظه و تلاوت رياكارى نيست در كودكى به شما مذهب و خرافه خورانده‌اند نه اخلاق! در خانه و مدرسه با خزعبلاتى به اسم اخلاق يادتان داده‌اند چگونه با گله هم‌زيستى داشته باشيد، در حالى كه اخلاق خودويژه‌ست و خلقى منحصر به فرد دارد. آن‌كه مثل گله رفتار نمى‌كند لزومن بى‌اخلاق نيست، احتمالن خلاق‌تر است. فلسفه اخلاق هيچ ربطى به لفاظى‌هاى مذهبى ندارد، پس اخلاق چيست!؟ از اين‌جا تازه مى‌شود آغاز كرد؛ مثلن به شما ياد داده‌اند براى احترام هم كه شده هر كه را استاد بخوانيد و اين عين رياكارى‌ست، ربطى به ادب و اخلاق ندارد. اخلاق واقعى هرگز شما را تحقير نمى‌كند مذهب نيست كه بنده‌ات بخواند و او را خدا! تقريبن اين روزها تمام رفتارهاى موجه آدم‌هايى كه ادعاى اخلاق دارند غيراخلاقى‌ست. اخلاق مى‌گويد خودت باش، خودت را رعايت كن تا ديگران را نيز رعايت كرده باشى در حالى كه رفتار زنى‌هاى مذهبى مدام متوجه تقابل تو با اوست و مدام آن ديگرى‌ست كه اهميت دارد، بيخود نيست كه مذهبى‌ها وجود ندارند، آن‌ها از درون خالى شده‌اند.
ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید
